verslag 9 - Reisverslag uit Jacó, Costa Rica van fredgertrude - WaarBenJij.nu verslag 9 - Reisverslag uit Jacó, Costa Rica van fredgertrude - WaarBenJij.nu

verslag 9

Blijf op de hoogte en volg fredgertrude

16 Augustus 2013 | Costa Rica, Jacó

Dag 36 zondag

Vandaag zijn we naar een ecologisch reservaat ( Danous) geweest. Voor een prikkie kregen we er een gids bij en het moet gezegd... zo’n man/vrouw levert zijn geld wel op. Zonder gids ben je ziende blind. Nu zagen we luiaards. De echte man , de echte jager zag hem het eerst ( ik dus ). Een luiaard ( aap) slaapt 18 uur per dag, zit op een tak en houdt zich met zijn klauwen vast, 1 keer per week klimt ie in een uur naar beneden, roert met zijn korte staart een gaatje in de grond, poept en klimt weer naar boven. Over onthaasten gesproken . Allerlei gevogelte, gebloemte, gefladder van vlinders , kaaimannen en kikkers kwamen voor de lens. In deze omgeving heb je ook allerlei hot springs.Nu is een warm bad met deze temperatuur (32 C ) niet echt aangenaam. Dus wij gaan naar een plek waar de locals in de verkoelende rivier zwemmen. Blijkt deze rivier ook zo’n 32 graden te zijn !! en te stinken naar zwavel. We zien er 10 jaar jonger uit.
Na afloop haalt G nog een kilo zwart zand en grind uit haar haar en bikini. Aan het eind van de dag ziet de lucht er aardig dreigend uit,maar heeft nog steeds niet geregend .

Dag 37 maandag 12 augustus

Sommige scholen in Nederland zijn alweer begonnen. Who cares?
Vandaag gaan we vroeg op pad naar de rio Celeste waterval. Het best bewaarde geheim van Costa Rica. Nou ja ... best bewaard. Op internet hebben we al veel kunnen vinden. Hetgeen wat echter goed geheim wordt gehouden is... hoe kom je er. Er zouden 2 ingangen zijn verstopt in het oerwoud. Na heel wat sites bestudeerd te hebben ( google maps geeft geen beelden ) kies ik voor een omweg over het asfalt, daarna 25 km geboempieboem met de Toyota-tank. De entree bestaat uit een vrijwillige donatie. En dan gaan we op pad. De bush in. Het water van de rivier heeft een azuurblauwe afwaskleur. Dit komt doordat er (dat is het eind van de wandeling ) op een gegeven moment een heldere stroom botst op een rode stroom en onder invloed van de mineralen in de grond kleurt dat een soort zwembad-blauw. De waterval is mooi. Je kunt er echter niet te lang staan, want dan word je nat van de nevel. De menging van de kleuren is ook zeer apart om te zien. Het is wel zweten geblazen. Tot 2 keer toe valt er opeens een buitje. Na de wandeling ( track klinkt toch eigenwel wel wat spannender ) gaan we 2 km verderop een cappuchini drinken in een chique hotel. De receptionist adviseert me een andere weg terug te nemen. Maar 14 km. Deze weg is echter zeeer beroerd maar loopt wel langs de hoofdingang. Te begrijpen dat hier nauwelijks mensen komen. Zonder 4 wheel-drive kom je hier niet. Op een gegeven moment krijgen we toch weer asfalt en een giga bui. Onze nieuwe lodge kijkt uit over het Arenalmeer. Somber en dreigend staren grote grijze wolken ons aan. Ze houden zich in. De Green village lodge ligt tussen de bomen en het is dan ook een gekrijs en gefluit van alles en nog wat. Apen, eekhoorns, toekans en papegaaien horen we. Nu nog zien !
Tegen het vallen van de avond zien we een trosje groene papagaaien.Het schijnt morgenochtend rond 5.00 uur volop bedrijvigheid te zijn.Van zowel de brulapen als de vogels.We zijn benieuwd.In de lodge hebben we een salade gegeten met een kopje bouillon erbij.

Dag 38

Wat een bed ! Mijn voeten en hoofd steken omhoog, mijn kont ligt 50 cm lager. G noemt dit een Nasamatras , ik noem dit naadje ! Ik lig in een kommetje, veel gewoel en gedraai. Om 5 uur gaat de zon op en luister ik naar de brulapen en de vogels.
Om 6.30 gaan we eruit en zitten op ons terras te luisteren naar de beesten. Vandaag op weg naar het dierenrijk Monteverde. Een nevelwoud,met wederom...een grote beestenboel.
De eerste 20 km gaan nog over asfalt , maar dan .... rommelebommelbom. De tank vindt zijn weg . Onderweg kopen we met korting onze toegangskaartjes voor de middag en de ochtend. Is dit slim ??? Als we aankomen ligt Santa Elena ( de helft van het dorp Monteverde . Niet proberen dit te begrijpen aub.) in een dichte mist. Dus van ons middaguitstapje komt niets terecht.
Met recht noemen ze dit een nevelwoud. Op 1 of andere manier lijkt het wel of G dit niet erg vindt. Komt dat soms omdat de eerste excursie een canopy is ??? ( Bij canopy hang je aan een katrol en ga je van boom naar boom, soms wel over een afstand van enkele honderden meters, in ieder geval HOOG .) Moet ik morgen G naar beneden duwen? In onze hostel kunnen we gebruik maken van een gezamenlijke keuken en Fred maakt een ordinaire maar heerlijk spaghetti bolognese. ( graapig he, dat dan F en dan G schrijft ! )

Dag 39 woensdag 14 augustus

Vroeg op.We ontbijten om 7.00 uur. Het is hier nu stralend weer,maar de nevel kan snel toeslaan en dan doen we de canapytoer in de mist.Even hoop ik dat dat het geval is,daar ik toch wel op zie tegen het roetsen over de boomtoppen.maar goed wie A zegt....
Als we om 8 uur met de auto op de parkeerplaats van Sevaltura park gearriveerd zijn, moet we nog 25 minuten wachten voor we van start kunnen.We nemen een kijkje in de kolibrie tuin.
Wat een kleine vogeltjes zijn dit toch.We zien en horen ze voorbij zoeven.Het zijn net bijen of vliegen! De kolibrie kan door de zeer snelle vleugelslag (15 tot 80 slagen per seconde, afhankelijk van de grootte van de vogel) in de lucht stil blijven hangen. Door de snelle vleugelslag kan de kolibrie als enige vogel ook achteruit vliegen. Ze kunnen zelfs recht omhoog en recht omlaag vliegen. De 'helikopter' onder de vogels.
Doordat de beestjes in het regenseizoen bijgevoerd worden met suikerwater,kunnen we ze mooi op de plaat vastleggen,hoewel het een hele kunst is om ze hangend in de lucht,scherp in beeld te krijgen.
Dan is het zover.....We worden voorzien van helm,dikke leren handschoenen en een tuigje met daaraan allerlei koppelstukken en...je eigen katrol.
Met een internationale groep van rond de 16 mensen gaan we naar onze eerste platform.Samen met 5 enthousiaste jongen die ons iedere keer aan en afkoppelen.
We krijgen instructie wat je wel en wat je niet moet doen.Als ik het eerste platform maar durf.....dan kan ik de rest ook wel aan.
Er wordt gevraagd wie niet alleen durtf...dan kun je samen met een van de 5 jongens naar de volgend boom roetsen.
O ... ik durf best.[ahum]. Een vrouw gaat naar boven wordt aan de ziplijn gekoppeld en moet gaan hangen!!! Ze wil niet.
Als ik aangekoppeld ben en het sein krijg:sit down, doe ik mijn ogen dicht en...roets naar het volgende platform.Onderweg kijk ik om me heen.Yes .Dit is leuk. Fred komt achter mij aan.Met zijn eigen katrol.
Alles is super veilig en goed georganiseerd.We doen 16 ziplijnen ,waarvan de langste 1 kilometer is.Die doen Fred en ik samen.Die gaat echt hard....
Deze activiteit had ik echt niet willen missen.
We lunchen in onze hostel,met het idee dat we vanmiddag ons andere entreekaartje kunnen verzilveren... maar helaas het is en blijft een nevelwoud,dus ook nu weer een en al nevel om ons heen.
Een beetje hangen in de hostel,jenga gespeeld, douchen,lezen,hapje eten in restaurant Trios. En dit verhaal afschrijven.
De wandeling door het nevel woud doen we nu morgenvroeg.

Dag 40
Ontbijtje gehad ( 2 pannenkoeken met fruit) en op naar de hanging-bridge wandeling. Het is echt een schitterend gebied, met schitterende bruggen en uitzichten, maar toch... je raakt er een beetje aan gewend. Ik maak nog wat fotos van mensen die over ons heen vliegen aan een kabelbaan ( hetgeen wij gisteren deden ). Na wat koffie in ons hostel en de koffers ingeladen te hebben,hobbelen we weer naar onze volgende bestemming. Jaca ( aan de kust ) Onderweg doen we nog een stop bij een brug waaronder het krioelt van de Crocs ( en dit keer niet die lelijke badslippers, maar die echte ) Ze zien er wat sloom uit , maar als iemand een brood in het water gooit, zie je hun agressie en snelheid. Je zou maar uitglijden en in het water terechtkomen. Even later gaat de auto weer aan de kant bij een boom die vol zit met papegaaien. Hadden we er al enkele gezien die er groenig uit zagen, deze hebben zeer felle kleuren. In de lodge duiken we gelijk in het zwembad. Het is een beetje een plakdag. Aan deze broeierige dag komt een eind als we na het boodschappen doen ( we hebben een eigen keuken ) het onweer begint. This is Costa Rica. G brouwt een lekkere maaltijd met veel biefstuk.


  • 16 Augustus 2013 - 19:26

    Inge:

    Nu we weer veilig terug zijn uit Oostenrijk samen met meiden, honden en Eifelland (jaja, zeer goed bevallen). Kunnen we weer wat beter op onze vaste pc jullie belevenissen volgen. Erg leuk om te lezen wat julie meemaken en knap zus dat je zomaar de hoogte in gaat.

    Groetjes en nog veel plezier.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Costa Rica, Jacó

Cuba - Peru -Costa Rica - Florida- Bahamas

Cuba - Peru -Costa Rica - Florida- Bahamas

Recente Reisverslagen:

06 September 2013

slotverslag

02 September 2013

verslag 12

27 Augustus 2013

verslag 11

21 Augustus 2013

verslag 10

16 Augustus 2013

verslag 9
fredgertrude

Actief sinds 01 Juli 2013
Verslag gelezen: 284
Totaal aantal bezoekers 10706

Voorgaande reizen:

06 Juli 2013 - 06 September 2013

Cuba - Peru -Costa Rica - Florida- Bahamas

06 Juli 2013 - 19 Juli 2013

Op 6 juli vertrekken we naar ...Cuba

Landen bezocht: